Sunday, January 28, 2007

ΧΡΑΝΤ ΝΤΙΝΚ

Στις 19 Ιανουαρίου του 2007,ένασ νεαρός Τούρκος,μόλις 17 ετών σκότωσε με τρείς σφαίρες,στη Κωνσταντινούπολη τον δημοσιογράφο Χραντ Ντινκ,ο οποίος είχε δηλώσει
παλιότερα ότι είναι 'Αρμένιος πολίτης της Τουρκίας'.
Η δήλωση αυτή κινητοποίησε τους μηχανισμούς της Τουρκικής Δικαιοσύνης,με αποτέλεσμα το τελευταίο διάστημα να σύρεται συνεχώς στα Δικαστήρια,αφού καταδικάσθηκε
πρωτόδικα,σε 6 μήνες φυλάκιση,με την κατηγορία του ''εχθρού των Τούρκων'',πράγμα που
ο ίδιος αρνιόταν κατηγορηματικά. Παράλληλα,δεχόταν απειλητικά τηλεφωνήματα,επιστολές
και e-mail,για τον ίδιο και την οικογένειά του.
Είχε σκεφθεί να εγκαταλήψει τη χώρα του,όμως παράμεινε γιατί 'οπως ο ίδιος έλεγε
''Το να άφηνα -τις φωτιές της Κόλασης-και να άνοιγα πανιά για Παράδεισους-Προκάτ,ήταν κάτι κόντρα στη φύση μου.''
Σ΄αυτές τις συνθήκες οι ακραίες απόψεις των εθνικιστικών κύκλων της Τουρκίας,φανάτισαν και όπλισαν το χέρι του νεαρού, που σκότωσε τον άτυχο δημοσιογράφο.
Η άγνοια ,οι σκοπιμότητες και ο φανατισμός,στη πιό ακραία τους έκφραση,δολοφόνησαν,
στο πρόσωπο,του Χραντ Ντινκ,τη γνώση,την άποψη,την ιστορική αλήθεια και την ανάγκη
των ανθρώπων να ζουν και να εκφράζονται ελεύθερα.
Στο τελευταίο του άρθρο,στην εφημερίδα Αγκος,που δημοσιεύτηκε την ημέρα της δολοφονίας του ο Χραντ Ντινκ έκλεινε λέγοντας "Ναι νοιώθω σαν σκιαγμένο περιστέρι,
όμως ξέρω καλά πως σε αυτή τη χώρα οι άνθρωποι,ούτε αγγίζουν,ούτε ενοχλούν τα
περιστέρια.Και τα περιστέρια ζουν και ευημερούν στη καρδιά των πόλεων.Ε,ναι λοιπόν αισθάνομαι λιγάκι φοβισμένος μα κι΄απο την άλλη ελεύθερος."
Δυστυχώς δεν επαληθεύθηκε.Τα περιστέρια στις μέρες μας δύσκολα ζούν.
Ο ΧΡΑΝΤ ΝΤΙΝΚ με το προσωπικό του παράδειγμα μας άφησε ένα χρέος και φαίνεται
πως αυτό το χρέος το πήραν ήδη στα χέρια τους οι χιλιάδες λαού που διαδήλωσαν
στη Κωνσταντινούπολη,φωανάζοντας"Είμαστε όλοι Χραντ Ντινκ."

Saturday, January 20, 2007

Tuesday, January 02, 2007

΄Καλή χρονιά



Νομίζω ότι το 2006 ,δεν μας άφησε και τις καλύτερες αναμνήσεις.Τα προβλήματα
μαλλον πολλαπλασιάστηκαν παρά λύθηκαν,η αδιαφορία του ανθρώπου για τον <άνθρωπο>,
όταν δεν πρόκειται για τον ιδιο και τους δικούς του,είναι δεδομένη,οι καταστροφές
συνεχίστηκαν,η μισή ανθρωπότητα πεινάει,η επιβάρυνση του πλανήτη συνεχίστηκε.
Νομίζω ότι δεν χρειάζονται άλλες αναφορές .Θά έλεγα πως πρέπει να δούμε αισιόδοξα
τα πράγματα και φυσικά να κάνουμε κάτι γιάυτό.Ας φκιάξουμε λοιπόν τη διάθεσή μας,ας νοιώσουμε χαρούμενα κι΄ας προσπαθήσουμε να μεταδόσουμε τη καλή μας διάθεση και σ΄άλλους.Νομίζω ότι ένας περίπατος σ΄ένα λιβάδι με λουλούδια,χωρίς τρέξιμο,χωρίς
καπνούς,χωρίς πίεση, μακριά από τα <δημιουργήματα> του ανθρώπου και πιο κοντά
στη Φύση μπορεί να βοηθήσει σ΄αυτό.Εγώ βάζω το λιβάδι εσείς απλά περπατήστε το.
Καλή χρονιά