Παπαρούνες

Το καλοκαίρι αυτό
μπήκε σαν ζωγραφιά μικρού παιδιού,
που πρώτη του φορά σκηνοθετεί
τοπία και εποχές
και δεν γνωρίζει
ποιά θέση,ποιάν απόσταση,
ποιάν έμφαση κυρίως να δώσει
στα χρώματα και στα στοιχεία.

Και από άγνοια ευφάνταστη

τά'χει όλα παρατάξει πρώτο πλάνο,
με επική αταξία,με μιαν αφθονία ξαφνική,σαν
κάποιο περιπλανώμενο τοπίο
νά'ρθε γελώντας και ν'αδειάστηκε
ακατάπαυστα
μέσα σ'άλλο τοπίο...

ΚΙΚΗ ΔΗΜΟΥΛΑ